To siebie nigdy nie spotkałam, siebie, której twarz wykleja wnętrze ...

 I pozwól mi, proszę, bym znalazł
dla siebie miejsce w twoich snach.

 Wszyscy żyjemy w czymś w rodzaju nieprzerwanego snu.

 Prawdę można ujrzeć wyłącznie oczami śmierci.

 Powiedziałem, że jego
poezja jest okropna. Zupełnie, jakby połknął słownik i zaczął wymiotować słowami jak leci.

 Czasem dzwonili do siebie, wysyłali SMS-y. Obydwaj grali równocześnie w kilka gier. Gra pierwsza nosiła tytuł "Coś mi nagle wypadło". Gra druga nazywała się "Nic się nie stało". Gra trzecia to "Strasznie mam dużo pracy", a czwarta - "Może jutro się spotkamy". Sporadycznie do głosu dochodziła także gra piąta: "Bardzo za tobą tęsknię.

 Miłość to dwie samotności, które spotykają się i nawzajem wspierają.

 Tylko ludzie znają pojęcie pomyłki. Natura niczego takiego nie rozumie.

 Matka, córka i zwłoki uparcie milczały.

 I w cichej przystani jakiej są dla niej jego ramiona odpływa w spokojny sen...

 Nie wolno niczego, co ważne, odkładać na później.