Nie można być zakochanym i wierzyć w związek.

 Nie ma ludzi podobnych do mnie. Jestem jedyny w swoim rodzaju.

 Kiedy była smutna książki
podnosiły ją na duchu i rozpraszały nudę.

 W dzisiejszych czasach ludzie zbyt wiele myślą i niepotrzebnie wszystko analizują.

 Rzecz nie w tym, że znosi się
cierpienie. Rzecz w tym, jak się je znosi.

 Powoli zbliżało się rozstanie, które
przeczuwałam każdą komórką mojego
ciała. I właściwie chciałam umrzeć,
żeby o tym nie myśleć.

 Jestem zbyt nieszczęśliwa, żeby płakać.

 Każdy siniak to kolejna lekcja, (...) a każda lekcja czyni nas lepszymi.

 Świat jest, jaki jest, i najlepsze, co możemy zrobić, to się z tym pogodzić.

 Nigdy nie przyszło mi do głowy, że nieobecność może zajmować tyle miejsca, znacznie więcej niż obecność.

 Widok piękna jest zawsze bolesnym przeżyciem.