Z czego żyję? Z przyzwyczajenia, proszę pana.

 Jedyne potwory jakie znam, to ludzie.

 Myślałem, że jeśli wyjawię jedną tajemnicę, to z resztą pójdzie już bez problemu, ale okazuje się, że szczerość to nawyk, który wyrabia się z czasem a nie coś, co można uruchomić w dowolnej chwili.

 Za przyszłość płaci się teraźniejszością.

 Oni coś ukrywają. I ja coś ukrywam.

 Czasem smutku nie da się opisać - powiedziała Jessica. - Czasem ból trwa bez końca.

 Niepokoiło mnie zawsze, że Rimbaud był infernalnym panem młodym, a Verlaine - głupią dziewicą.

 Jej życie nie zboczyło z trasy ani nawet się nie wykoleiło. Miała poczucie, że tory całkowicie zniknęły.

 Pracować nad sobą trzeba do końca życia, bo zawsze jeszcze można coś poprawić.

 Nie potykają się tylko ci, którzy nie chodzą.

 Jedyne czego można się nauczyć z historii, jest to, że niczego nas ona nie nauczy - ale za to na tysiącach stron.