Z czego żyję? Z przyzwyczajenia, proszę pana.

 Siedzimy zasłuchani i zauroczeni jak
zawsze, gdyż dobre opowieści mają to
do siebie, że ich magia nigdy nie blaknie.

 Samodoskonalenie to największa przygoda.

 Związku nie da się skroić na
miarę: ludzie miewają wady. Miłość nie przychodzi, o tak - pielęgnowanie uczucia to czasem ciężka praca. To właśnie nasze niedoskonałości czynią nas wyjątkowymi.

 Los musi połączyć pewnych ludzi,
by mogli się w sobie odnaleźć i
wspierać, kiedy będzie trzeba.

 Wariatowi zawsze wydaje się, że wariatami są inni.

 Środowisko każdej istoty jest kluczem do jej tożsamości.

 Z doświadczenia wiem, że ci, którzy
budzą lęk, z reguły wiedzą, co robią.

 My się nie zmieniamy. Doskonalimy tylko swoją istotę.

 Trzeba żyć. Angażować się we wszystko i starać się nie myśleć o siniakach.

 Droga! Gdybym pałace mógł nazad odzyskać jedną łzą twoją, nie chcę, abyś łzę wylała.