To co larwa nazywa końcem świata, reszta świata nazywa motylem.

 Gdy tak myślę, to tak rozpaczliwie tęsknię za Tobą, że chce mi się płakać. I nie jestem pewien, czy z tego smutku, że tak tęsknię, czy z tej radości, że mogę tęsknić.

 Czasami z tych niespodziewanych zdarzeń wynikają najlepsze rzeczy.

 Ludzie boją się dotyku, bo dotyk przeznaczony jest dla najbliższych, bo nie wypada, bo dotyk ma podtekst erotyczny, bo dotyk ukaże słabość, odsłoni prawdziwe uczucia. Bez ustanku dotykamy tylko klawiatury, klawiatury telefonów...

 Wybieraj wojny. Angażuj się tylko w te, które możesz wygrać.

 Życie w samotności to według mnie najgorsze, co może spotkać człowieka. Mimo tych wszystkich kryzysów, cichych dni, nieustannego dostosowywania się, lęku przed rozłąką, życia pełnego zmartwień i udręki, nie wiem,
czy życie byłoby dla mnie coś warte.

 Po cóż kochać coś z czym trzeba się wkrótce pożegnać?

 Ja tam wyszłabym za siebie bez wahania.

 Nie znam wielu wyciszonych ludzi.

 Niesamowite, jak świadomość, że nie ma się już nic do stracenia, podbudowuje pewność siebie.

 Jeśli czegoś nie widać, to lepiej żeby w ogóle tam nie zaglądać.