- Skarbie, my wszyscy mamy blizny.

 Marzenia służą do tego, żeby je sobie przypominać. Kiedy pamiętasz o marzeniach, pamiętasz także, kto naprawdę jesteś. Podążanie za marzeniami to jedna z najlepszych drog do poznania siebie.

 Nie ma większej radości dla głupiego, jak znaleźć głupszego od siebie.

 I wciąż mnie zaskakuje to, jak można się czegoś tak bardzo bać, a potem to przechodzi i okazuje się, że nic ci nie jest. Że strach to tylko strach. Że najtrudniejsze jest żyć, a nie umierać. Że co by się nie wydarzyło, zdarzy się. Ile rzeczy można przetrwać, zanim umrzemy.

 Ludzie potrafią świetnie odgrywać swoje role, kiedy trzeba.

 Przyjaciele to największe bogactwo na świecie.

 Ci,co rzeczywiście szukają samotności,zostają w domu. Tam na pewno nic się nie wydarzy.

 Na tym świecie jednostka nie istnieje, a innego świata nie ma.

 Taka jest nasza natura -
powiedział Julian. - Niszczymy. To
cecha charakterystyczna ludzkiego rodzaju. Niezależnie od koloru krwi, zawsze upadamy.

 Najpierw boisz się, że
umrzesz, potem, że przeżyjesz.

 Ludzie boją się dotyku, bo dotyk przeznaczony jest dla najbliższych, bo nie wypada, bo dotyk ma podtekst erotyczny, bo dotyk ukaże słabość, odsłoni prawdziwe uczucia. Bez ustanku dotykamy tylko klawiatury, klawiatury telefonów...