Zatrzymuję się, chociaż wiem, że nie powinnam. To przez to, ...

 Nie jestem ładna. Nie jestem piękna. Jestem promienna niczym słońce.

 Mysz zapędzona w zaułek bez wyjścia rzuci się nawet na lwa.

 Niewłaściwie dobrane słowa potrafią stworzyć wspaniałą przeszkodę dla umysłu.

 Księża i naukowcy mają rację co do
jednej rzeczy: w głębi serca, w swojej
naturze, nie jesteśmy lepsi od zwierząt.

 Nie potrafiłam zaufać żadnemu szczęściu, którego nie wypracowałam sobie własnymi rękoma.

 Słońce jest aroganckie, odwraca się od nas plecami kiedy tylko się nami zmęczy. Księżyc jest lojalnym towarzyszem. Nigdy nie odchodzi. Zawsze jest na miejscu, przygląda się oddany, widzi nas w naszych jasnych i ciemnych chwilach, nieustannie się zmienia, zupełnie tak jak my. Każdego dnia jest nową wersją siebie. Czasem słaby i wątły, innym razem silny i pełny światła. Księżyc rozumie, co to
znaczy być człowiekiem.

 Nie wierz w proroctwo, dopóki nie przyniesie owocu.

 Przyjaciel jest po to, aby cię przyjął.
A kiedy wchodzisz do świątyni wiedz
także, że Bóg nie sądzić cię chce, a przyjąć.

 My, ludzie, jesteśmy dziwnymi istotami. Domagamy się prawa by móc myśleć po swojemu.

 To za przyczyną miłości. To ona nazywa nienazwane i daje głos niemym.