
Lecz ja jestem człowiekiem poważnym. Tak. Nie mam czasu na ...
Lecz ja jestem człowiekiem poważnym. Tak. Nie mam czasu na marzenia.
Zaufaj intuicji. Prędzej czy później przestanie cię zwodzić.
Wojownikowi światła nie wystarcza, że akceptuje to, czym jest. Zanurza się w własnej duszy, odkrywa, że ma odwagę, jakiej nie podejrzewał, zdolność do walki i cierpienia, których by nigdy nie oczekiwał. W końcu zrozumiał, że jest o wiele lepszy i silniejszy, niż przypuszczał.
Chcę zostać oczyszczona. Chcę spalić złe wspomnienia i wszystko, co we mnie złe.
Już się nauczył, że wyborów
dokonuje się w kilka sekund, a ich
skutków doświadcza się przez resztę życia.
A ja mam dłonie smutne jak opuszczone gniazda.
Co ma ptak za całe to swoje ciwit, ciwit, kiedy przychodzi zima? Musi marznąć i głodować, ale to przecież takie wzniosłe!
Wcześniej czy później sprawy, które
za sobą zostawiłeś, same cie dopadną.
Tacy młodzi - powiedział
w końcu - a z tak wieloma toczą bój.
Kobieta powinna wiedzieć, w co wierzy, bo jak inaczej samemu można w nią wierzyć?
Czasami wspominanie dobrych chwil jest najboleśniejsze.