Niektórzy ludzie mają tylko jedną właściwą chwilę na właściwe słowo.

 Najgłębszy ból, jakiego człowiek może doświadczyć, to śmierć dziecka.

 Armia, małżeństwo, kościół i bank:
oto czterech jeźdźców Apokalipsy

 Widzę, że oboje czytamy te same książki. Czyż można sobie wymarzyć lepszy początek dozgonnej przyjaźni?

 Najbardziej przeraża mnie to, że ciebie nie ma, a ja nadal muszę oddychać.

 To nie słowa ranią, lecz
sposób w jaki je wypowiadamy.

 Tamtej nocy umarły wszystkie baśnie.

 Nawet jeżeli nie wierzy się w Boga, to ma się o nim jakieś wyobrażenie.

 Szczęście, którego wyczekujemy,
potrafi zburzyć to, które właśnie przeżywamy.

 Wszystko mija jak strumień, nic nie jest trwałe. To, co było, już nie jest, a to, co będzie, nie jest jeszcze. Niebawem zmieni się w przeszłość, zniknie, zmieni się w pustkę, w nic. Ale pamięć trwa, pamięć jest straszna, nieubłagana. Pamięć jest strumieniem, który nie przemija.

 Nikt nie chce cierpieć. A przecież jest to udziałem każdego. A przecież niektórzy cierpią bardziej. Niekoniecznie z wyboru. Rzecz nie w tym, że
znosi się cierpienie. Rzecz w tym jak się je znosi.