Idziemy przez życie jak pociąg, pędzący w ciemności do nieznanego ...
Idziemy przez życie jak pociąg, pędzący w ciemności do nieznanego celu.
Udostępnij:
Inspiracje:
Bo jak długo można tęsknić
za człowiekiem, o którym wiesz,
że już nigdy do ciebie nie wróci?
Wszyscy ludzie, którzy osiągnęli cokolwiek wielkiego, którzy stworzyli coś nowego, musieli najpierw zanurzyć się we własnej duszy. Oto źródło wszelkiej prawdy. Jeśli szukasz człowieka, znajdziesz go tam. Jeśli chcesz poznać ukryte prawa natury, odkryjesz je tam. Książki? Czyż książka nie jest niczym innym, jak tylko duszą zewnętrzonym na papier? Tam, gdzie jesteś, jest wszystko. Wszystko to zawiera dusza, jeśli tylko umie w siebie spojrzeć. Każdy powinien znać siebie lepiej.
Bywają noce tak pełne udręk, że
nazajutrz należałoby zmienić nazwisko,
bo nie jest się już tym samym, co pierwej.
Możliwe ze ten wariat jest tutaj ostatnim normalnym człowiekiem.
Pamiętaj, że to, co wpuszczasz
do głowy, pozostaje w niej na zawsze.
W kosmosie nikt nie usłyszy, że wrzeszczysz jak mała dziewczynka.
Wygląda na to, że tylko cierpiąc, potrafimy zobaczyć, co jest naprawdę ważne.
No cóż, można było zrobić tylko jedno. Zachować się odpowiedzialnie i dojrzale. Czyli ukryć dowody.
Potęga współczucia jest wielka.
Prawdziwy strach to strach przed własną wyobraźnią.