
Idziemy przez życie jak pociąg, pędzący w ciemności do nieznanego ...
Idziemy przez życie jak pociąg, pędzący w ciemności do nieznanego celu.
Garbaty nigdy nie widzi swojego garbu.
Gdybym miała jakąkolwiek władzę nad własnym życiem, mogłabym... co bym mogła?
Duma i tradycja nie mają górować nad rozsądkiem.
Strzeż się gniewu cierpliwego człowieka.
Jakie życie ją czeka, gdyby udało jej się uciec w las? Byłaby samotna i wyrzucona poza nawias. Prześladowana przez tych, których darzyła zaufaniem. Zdradzona
przez tych,którzy obiecali ją chronić.
Nawet szczęśliwe
numery nie zawsze wygrywają.
Nie jesteśmy na tym świecie po to, aby żyć do niewiadomo kiedy, ale aby coś dobrego zrobić komuś dobrego. W ten sposób świat staje się dla nas domem, a nie więzieniem.
Śmierć nas otacza, ale my żyjemy.
Wielkie szczęście zawsze słono kosztuje. Tylko kłopoty są za darmo.
Pragniemy stabilizacji, a marzymy o szaleństwie i życiu chwilą. Kiedy mamy jedno, tęsknimy za drugim. Gdy mamy to drugie, tęsknimy za pierwszym. Zawsze niespełnieni, zawsze rozdarci, zawsze nieszczęśliwi i potwornie marudni.