G.S.P. Dibbler lubił wstawać o pierwszym brzasku, na wypadek gdyby ...

 - Czy wasz ojciec nie żyje?
- Tak. - Przykro mi. Na co zmarł?
- Na miecz między żebrami.

 Wolność przytłacza urodzonych niewolników.

 On był równie delikatny jak jesienny
motyl czekający, aż zniszczy go pierwszy mróz.

 Dziwny ból łapie mnie za gardło, chociaż dobrze wiem, że taka jest kolej rzeczy: wszystko się kończy, ludzie idą dalej, bez oglądania się za siebie. Tak właśnie powinno być.

 Świat jest to duża
smaczna ryba, ale ludzie to ości.

 W czaszce mieści sie zło i być może dobro.

 W świecie dwuznaczności taka
pewność uczuć przychodzi tylko raz. Nie powtórzy się, choćbyś żyła nie wiem jak długo.

 Trudne życie to nie kara, tylko zadanie.

 W tej sytuacji prywatność to luksus, na który żadne z nas nie może sobie pozwolić.

 Odwraca się do mnie z uśmiechem. Jak
on się ładnie uśmiecha: prosto w moje serce.