Za każdym razem, kiedy stajemy wobec nieznanego nasze umysły zawodzą.

 Warto się przypatrywać światu, nie zerkać nań jedynie.

 Bo czymże tak naprawdę jesteśmy,
jeśli nie sumą tego, co się nam przydarzyło?

 Gdyby Bóg chciał mnie czegoś pozbawić, to po co by to wcześniej tworzył?

 Szczęście to chwila, która przychodzi i przemija.

 Nie możesz pozwolić, by ostatnie złe wspomnienia wyparły te dobre z przeszłości.

 Okazuje się, że przygnębienie to cholernie uzależniający narkotyk.

 Nie będąc jeszcze w tym wieku, kiedy się tworzy, zadowalam się opowiadaniem.

 Wynikiem pośpiechu jest nieobecność.

 Dzięki szatańskiej pysze jednych nie słucham, drugich nie słyszę.

 Rzeczywistość jest tym, co sam stwarzasz.