A jednak potrzeba mi twoich słów i trzeba twojej pamięci. ...

 (...) miasta są jak ludzie: emanują swoimi pragnieniami.

 Myślimy, że będziemy mieli czas, a potem okazuje się, że go nie ma.

 Dlatego nie lubię luster, które pokazują moją prawdziwą twarz. Kiedy jestem sama, często spadam w pustkę. Muszę ostrożnie stawiać stopy, żeby nie spaść z krawędzi świata w nicość. Muszę uderzać ręką w jakieś twarde drzwi, żeby przywołać się z powrotem do ciała.

 Dla wariatów zawsze najważniejsze jest pierwsze wrażenie.

 Czasem trzeba się odważyć ruszy w nieznane.

 Dobre ciasto rozprasza wszystkie smutki. A w każdym razie dobrze znieczula.

 Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie; Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.

 ...kiedy utraci się niewinność, nie można jej odzyskać...

 Aby zrozumieć koniec, trzeba najpierw pojąć początek...

 Tylko ludzie znają pojęcie pomyłki. Natura niczego takiego nie rozumie.