Bez względu na to, jak to nazywamy - umysł, dusza ...

 Potwory żywią się naszym strachem

 Widziałaś kiedyś, jak kamień leży w strumyku a woda go omija, zupełnie jakby go nie było?

 Gdy mowa o jutrze, nie ma nic pewnego.

 Jestem przygotowana na niewyobrażalny
koszmar, jednak rzeczywistość jest jeszcze gorsza.

 Głupcy zadają głupie pytania. A mądrzy odpowiadają na nie.

 Gdybym między tymi
tłumami mógł zgubić samego siebie.

 Samotność nie jest naturalnym stanem; wszystko wokół występuje w parach – poduszki w sypialni, palniki w kuchence, a nawet baterie w latarce. Samemu może i dobrze się mieszka, ale zasypia fatalnie.

 Patrzę na samochód za mną, oceniając, jak długi będzie mój spacer wstydu.

 Wszyscy ludzie są mniej lub bardziej dziwni. Jestem człowiekiem, a więc jestem mniej lub bardziej dziwna.

 Być może człowiek powinien oddać się właśnie temu, skoncentrować się na poszukiwaniu znaczeń, nie słów.