Miłości też można się nauczyć.
Dopiero w samotności człowiek jest naprawde sobą.
W czaszce mieści sie zło i być może dobro.
I myślał, że mimo tego wszystkiego co zrobił i czego nie zrobił, mimo swojej niewdzięczności, swojego niezrozumienia, niewiedzy, błędów, jego życie było pełne piękna.
Świat dzieli się na dwie połowy,
w jednej z nich jest nie do życia,
w drugiej nie do wytrzymania.
Na pierwszej randce spytałam, co we mnie widzi. Odpowiedział: "Swoją przyszłość".
Jakież dziwne są te ludzkie charaktery! Nawet miłują tak, jakby nienawidzili!
Zdrada nie ma racji bytu.
A dlaczego? Cóż, jeśli jest wszechobecna,
nikt nie śmie nazwać jej zdradą.
A niech to diabli, pomyślałem, rumieniec nie należy do lojalnych sprzymierzeńców.
Powoli zaczyna do mnie docierać, że nasza przyjaźń nie wymaga od nas zbyt wielu słów.
