(...) byłem jedynym powiernikiem, tajemnica zbliża. I bardzo oddala.

 Ludzie liczą się bardziej niż mecze.

 Słyszałem, że gdzie jest miłość, tam zawsze jest nadzieja.

 Nie okaże jej litości. Łagodność wymaga przecież okrucieństwa, a ja słynę z mej łagodności.

 Zawsze i wszędzie trzeba szukać porozumienia. Szukać dobrych cech w człowieku i do nich się odwoływać.

 Trzeba szybko uwolnić się od przeszłości, żeby ta nie zdążyła nas zniszczyć.

 My, ludzie, jesteśmy dziwnymi istotami. Domagamy się prawa by móc myśleć po swojemu.

 Najgorszy dla człowieka jest moment, kiedy nie widzi sensu swej egzystencji, kiedy widzi, że nie ma dla kogo żyć.

 Praca jest przereklamowana.

 Zawsze miał się potknąć o ten sam korzeń drzewa i upaść; nigdy nie docierał (...) na czas.

 Chyba wszyscy przed czymś uciekamy.
Tylko że wciąż próbuję zrozumieć, co to jest.