(...) byłem jedynym powiernikiem, tajemnica zbliża. I bardzo oddala.

 Ścieżki wiedzy prowadzą przez cierpienie.

 Nie można zmienić świata, ale można go po kawałeczku poprawiać.

 Ale to już los wszelkiej dialektyki - kto wojuje pojęciami, od pojęć ginie.

 Rób to, czego naprawdę
pragniesz, i nie pozwól, żeby
czas przeciekał ci między palcami.

 Bez względu na to, co niesie przyszłość, w ostatecznym rozrachunku i tak czeka nas rozczarowanie.

 Nie sztuka mieć dzieci, ale trzeba mieć jeszcze czas, żeby je wychować.

 Czasami szczęście polega na tym, że mamy kogoś, za kim możemy tak mocno tęsknić.

 Prawdziwe było jedynie cierpienie. Reszta twoich uczuć to okrutna złuda.

 Jakież dziwne są te ludzkie charaktery! Nawet miłują tak, jakby nienawidzili!

 Bo też nie ma większej
nienawiści, niż zrodzona z bliskości.