Czasami martwi potrafią mówić.

 Tworzysz swój własny Wszechświat każdego dnia.

 Im bardziej komuś zawierzyłeś, tym bardziej go kusiło, by cię zdradzić.

 Ktoś kto siedzi po uszy w gównie raczej nie pachnie fiołkami.

 Odpowiedział, że nie ma prawa nikogo kochać, że zasługuje na samotność.

 Bycie dzieckiem oznaczało, że inni decydują za ciebie.

 Prawda jest jak przykrótki
koc, pod którym marzną stopy.

 Samodoskonalenie to największa przygoda.

 Czasami ludzie się nie odzywają dlatego, że nie mają nic sobie do powiedzenia, a czasem dlatego,

że mają aż nazbyt wiele.

 Poznaje się świat, poznaje język opisu
świata, ale nie poznaje się siebie. Większość ludzi

- prawie wszyscy, jak sądzę- do śmierci nie nauczy
się języka, w którym mogliby siebie opisać.

 Jak to jednak miło pomyśleć, że tylko człowiek może być draniem.