Nie ma to jak umrzeć, by zrozumieć, jak żyć.

 Szukam siły nie po to, by stać
się mocniejsza od innych, ale by zwalczyć swego najgroźniejszego przeciwnika : własne wątpliwości.

 W ludzkich usiłowania jest tyle wdzięku i zarazem absurdalności.

 Nigdy nie wiadomo do jakiego stopnia
decyzje, które podejmujemy wpłyną na
nasz los, bo są to na ogół decyzje nie znaczące.

 Tak trudno jest odejść- dopóki się nie odejdzie.

 Sztuka życia polega na tym, aby doświadczać radości z małych rzeczy. Zauważać detaily i nauczyć się cieszyć tym, co mamy, zamiast ciągle dążyć do posiadania więcej.

 Nadzieja błyszczy w sercu durnia.

 Góry mają swoją moc, swoją świętą tajemnicę. Czyż nie wydają się być stroną, z której Bóg spogląda na świat? A jeśli tak, czyż nie jest to piękna myśl, że nasze spojrzenia łączą się z Jego spojrzeniem, gdy patrzymy na nie z uwielbieniem?

 Użalaniem się nad sobą nikt nie obrał nawet jednego ziemniaka.

 Najpiękniejszym miastem świata jest to, w którym czujemy się szczęśliwi.

 Strach jest zaraźliwy, potrafi się udzielić. Czasami wystarczy, by ktoś powiedział,
że się boi, i strach staje się prawdziwy.