
Dusza nie zna nic bardziej bolesnego niż oddech, który zaczyna ...
Dusza nie zna nic bardziej bolesnego niż oddech, który zaczyna się miłością, a kończy żałobą.
Musi być taka ufność, że Bóg prowadzi człowieka, jak dziecko.
Jak ktoś może mieć taką moc,
by sprawić, że drugi człowiek rozpada się na tysiąc kawałków albo doświadcza uczucia pełni?
Miłość i przyjaźń. To one czynią
z nas ludzi, którymi jesteśmy.
A jeśli pozwolimy, potrafią nas
również zmienić.
Jej pocałunek był pytaniem, na które pragnął odpowiadać całe życie.
Ciąg dalszy mojego planu ułożył
się mniej więcej tak jak większość
moich planów, czyli po mojej myśli - do chwili gdy wszystko trafił szlag.
Lepszy martwy bohater niźli żywy tchórz.
Nauczyłem się, że niektórzy ludzie
są na zawsze, a niektórzy tylko
sporadycznie, i że nie mam żadnego
wpływu na to, kto będzie
na zawsze, a kto od czasu do czasu.
Przypadek to tylko bat, którym przeznaczenie popycha to, co nieuchronne, do przodu.
Ból jest przemijający, a skutki rezygnacji pozostają na zawsze.
Bez Ciebie gaśnie słońce, milkną ptaki, znika wszelka radość.