Między nami pogorszyło się z dnia na dzień. Nie byliśmy przygotowani na porażkę i głupie okrucieństwo wobec siebie. W tak młodym wieku człowiek zmienia kochanka w śmiertelnego wroga w ciągu paru oddechów.
(...) cud nie zawsze jest tym, czym nam się wydaje.
Przez życie trzeba przejść z godnym przymrużeniem oka, dając tym samym świadectwo nieznanemu stwórcy, że poznaliśmy się na kapitalnym żarcie,
jaki uczynił, powołując nas na ten świat.
Czas jest cennym skarbem, który posiadamy, ale jest skarbem dziwnym i paradoksalnym. Im więcej z niego marnujemy, tym więcej nam go zostaje.
(...) kiedy nie ma wyboru, wahanie zawsze jest błędem.
Każdy z nas umiera, tak jak zawsze umierali. Nikt nie jest wieczny. Młodzi nie zrozumieją tego, aż dojdą do naszego wieku, a wtedy będzie już za późno.
Piękno to tylko słaby podmuch wobec wichrów rzeczywistości.
Prawdę powie ci
zwierciadło a nie języki mężczyzn.
Oświecać trzeba nawet tych,
którzy wolą siedzieć w ciemnościach.
Wariuje się wyłącznie z samotności. Póki jest przy tobie ktoś, kto widzi to, co ty, słyszy to, co ty, nie postradasz zmysłów.
I znów poszedł biedaczysko, po szerokim szukać świecie tego, co jest bardzo blisko.
