... miłość się kończy, ludzie zawodzą, czas płynie, epoki przemijają.
Nie da się pojąć, jak mocno może człowiek kogoś kochać, dopóki sam nie doświadczy tej miłości. Na ludzki rozum to po prostu nie mieści.
Czasami szczęście składa się z drobiazgów, rzeczy maleńkich, niemal nieistotnych.
Ludzie często domagają się
prawdy, ale rzadko lubią jej smak.
Na ile ludzie się zmieniają,a na ile grają inne role?
Tchórz po tysiąckroć umiera, dzielny raz tylko.
Pisarz powinien obserwować, obserwować i obserwować, a ocenę odłożyć na jak najpóźniej.
Nie ma możliwości porażki, jeżeli sukces zależy wyłącznie od większego wysiłku.
Czyżby miał pan o ludziach wokół siebie aż tak wysokie mniemanie, że zależy panu na tym, co myślą?
Byłam zdrowa. I to było moim największym przekleństwem.
