Człowiek czasem myśli, że jest śmieszny, jak upierdoli drugiego.

 Myślę, że najlepiej jest kochać dzielnie i akceptować - tyle ile można znieść.

 Zazdrość to podatek, który się płaci od sukcesu.

 Im więcej widzę,
tym mniej rzeczy
jestem pewien.

 Najbardziej upokarzające - to gardzić samym sobą.

 Ból jest jak tkanina: im silniejszy, tym cenniejszy.

 Jakże trudno na tym świecie człowiekowi zrozumieć drugiego człowieka.

 W literaturze, podobnie jak w miłości, zdumiewa nas, co wybierają inni.

 W końcu kocha się to, czym się nigdy nie będzie.

 Żyjemy przecież tak cicho, a nasze największe katastrofy wydarzają się tak głęboko w nas, że na naszej powierzchni pojawiają się tylko odległe fale.

 Chłopcem do bicia dla losu jestem, tak, wszyscy jesteśmy.