
Może dziewięćdziesięciu dziewięciu na sto ludzi Cię zawiedzie, ale piękno ...
Może dziewięćdziesięciu dziewięciu na sto ludzi Cię zawiedzie, ale piękno świata tkwi w błędzie statystycznym.
Nie trzeba nadawać rzeczom znaczenia, którego nie mają.
Może Bóg istnieje, a może nie. Tak czy inaczej, jesteśmy zdani na siebie.
Jesteśmy tak silni jak nasze najsłabsze ogniwo.
Podróż na dachu pociągu, jadącego w stronę
zachodzącego słońca. Wiatr we włosach.
I to uczucie... Uczucie cudownej wolności.
Świat jest pokręcony i przez to powstaje trójwymiarowa głębia. Jak ktoś chce mieć wszystko proste, powinien żyć w świecie opartym na ekierce.
Nic tak człowieka nie prześladuje, jak słowa, których nie wypowiedział.
Najlepszych i najpiękniejszych rzeczy na świecie nie można ani zobaczyć, ani dotknąć. Trzeba je poczuć sercem.
Są jakieś granice bólu, który można wytrzymać.
Nieuczciwość nie staje się uczciwością dzięki zgrabnej metaforze.
Żeby wiedzieć, że nie jest się bystrym, trzeba mieć pewne minimum inteligencji.