Życie nie znosi próżni... A zwłaszcza życie nastolatki!!!

 Muszę znosić codzienny wschód słońca. To potworne. To nieludzkie.

 Mógłbym trzymać Cię w ramionach całą wieczność ale to wciąż byłoby za krótko.

 Trudno ufać komukolwiek, gdy wszyscy wokoło zawodzą.

 Bezmyślność zabija. Innych.

 Może to co powiem, wyda ci się głupie... ale w miłości nie ma miejsca na krytykę. W miłości nie ma miejsca na rozsądek.

 Znajomość Boga, bez znajomości własnej nędzy, rodzi pychę.

 Mam 19 lat i niepotrzebna mi osobowość, ponieważ mam charakter.

 Najtrudniejszy jest koniec miesiąca. Zwłaszcza trzydzieści ostatnich dni.

 Bóg najbardziej potrzebny jest wtedy, kiedy najdotkliwiej odczuwa się jego nieobecność.

 Życie od teatru różni się tylko tym, że w życiu nie ma prób generalnych.