Oblicze jest niczym płótno, na którym zdarzenia odciskają swój ślad.

 To takie smutne, gdy książka się kończy.

 Mamże ci ja lustro plastikowe, pójdę i trzasnę nim bydlę po głowie.

 To, że coś przeżyłam, wcale nie znaczy, że poznałam tego znaczenie.

 Zrobił się nagle ponury, jakby się załamał pod wpływem własnej głębi.

 Nic, co ma wielką wartość w życiu, nie przychodzi łatwo.

 I ślepemu zdarzy się, że coś znajdzie, kiedy długo szuka.

 Książki kochają każdego, kto je otwiera, dając mu poczucie bezpieczeństwa i przyjaźni, niczego w zamian nie żądając. Książki nigdy nie odchodzą, nawet wtedy gdy się je źle traktuje.

 Kto kocha, musi umieć zgubić się i odnaleźć.

 To tylko przedmioty. I stały się dla ciebie ważniejsze niż życie. I to jest głupota.

 Jak złożymy wszystko, co wiemy, to widzimy tylko, że coś tu nie gra. Ale jak pięknie i ciekawie nie gra.