Staram się żyć tak, jakby każdy dzień był celem podróży. ...

 
Na świecie bowiem ma się do wyboru tylko samotność lub pospolitość.

 Nadzieja lekka i ulotna - zamieszkała w mej duszy.

 Wiedza to potęga.

 Świat ludzi był dla nich jak płonący sen, bez znaczenia i następstw, był igrzyskiem ich czarów i niegodziwości (..)

 Chodząc ulicami, płaczę do siebie. Nie za bardzo, więc nikt nie zauważa.

 Z doświadczenia wiem, że ci, którzy budzą lęk, z reguły wiedzą, co robią.

 Duszy nie da się rozdzielić na dwoje i dwóch dusz nie da się połączyć w jedną. Dusza jest jednostką niepodzielną czyli monadą.

 Wszystko się zmienia, to nie znaczy, że na lepsze. Trzeba sprawić, by było lepiej. Nie można tylko gadać i mieć nadzieję, że samo się poprawi.

 Badaj twarze, nie słuchaj tego co mówią usta.

 Wczesny ranek. Wyruszyć o świcie. Podróżować dookoła, wyprzedzając słońce, ukraść mu cały dzień. Robić tak bez końca i nie starzeć się ani o dzień