Umysł, który poznaje, to umysł, który żyje.

 Ogień, powstrzymywany we mnie, czasami wydziera się z zamknięcia
i padam ofiarą własnych płomieni,
a gdy jestem pogrążony w płomieniach,
parzę innych.

 Czasami w trudnych sytuacjach, można pomylić współczucie z miłością

 Kokieteria u kobiet jest jak barwa i zapach u kwiatów.

 Idziesz albo umierasz, taki jest morał tej opowiastki.

 Mam niewielu przyjaciół. Myślę, że jestem typem samotnika. Tyle tylko, że to była nudna samotność. Można też na to spojrzeć z innej strony, nie wiążąc się z nikim, oszczędzasz sobie w życiu cierpienia.

 ...uderzyło mnie to, że lekarze potrafią pomóc ludziom poczuć się lepiej, a nawet przedłużyć ich życie, ale nie potrafią ich uzdrowić ani połączyć w jedną całość. A to coś zupełnie innego.

 Boimy się wszyscy i bez wyjątku. Wchodząc w miłość, boimy się, że ją stracimy, trwając w niej boimy się, że to nie to, albo że nic w życiu już nas innego nie spotka. Nie mając miłości boimy się, że nigdy jej już nie znajdziemy.

 Trzeba najpierw długo milczeć żeby potem poczuć słowo.

 Szczęście jest egoistyczne, bo każdy szuka szczęścia dla siebie.

 Miłość i nienawiść łączył fakt, że obie były pułapkami.