Człowiek nie otrzymuje duszy, dopóki ktoś go nie obdarzy miłością.

 Rozpacz i miłość są zrośnięte, jedno nie występuje bez drugiego.

 Trzeba się nauczyć zapominać

o cudzych obietnicach.

 Kocham cię i to mnie zabija.

 Nie słychać, jak ludzie myślą o sobie. Jak w myślach ratują ukochanych. Jak przychylają im nieba, sobie skąpiąc powietrza.

 Otworzyłam kolejne drzwi strachu – nikogo tam nie było.

 Jesteś moją jasną stroną, moją drogą ku lepszemu (...)

 Szukając szczęścia – czy je znajdę? Nie wiem.
Wiem, że wspaniale jest być człowiekiem pod błękitnym niebem.

 Czasem nie wiemy, czego chcemy, póki tego nie dostaniemy.

 ... to, co oni mówią, więcej mówi o nich samych niż o Tobie.

 To najfajniejsze miejsce w mieście. Ludzie umierają by się tu dostać.