
Nie musimy być doskonali, pod warunkiem że będziemy dążyli do ...
Nie musimy być doskonali, pod warunkiem że będziemy dążyli do doskonałości.
Radość często bywa początkiem naszego bólu.
Było grubo po północy, gdy kładąc się do łóżka powiedział służącemu.
- Uważasz, Ignacy, baby to mogą świat do góry nogami przewrócić, bo trzymają z diabłami...
- I pewno - potwierdził Ignacy.
Wystarczy tak mało, niedostrzegalny powiew wiatru, by sprawy lekko się przesunęły i to, za co jeszcze przed chwilą człowiek gotów był oddać życie, nagle ukazuje się jako pozbawiony treści bezsens.
Najtrudniej jest wybaczyć samemu sobie.
Ona jest różą, która kwitnie pośród pól kukurydzy.
Nie ma w życiu klas
dla początkujących,
żąda się od nas od razu
rzeczy najtrudniejszych.
Najbardziej upokarzające - to gardzić samym sobą.
Współczesnego człowieka niszczy pośpiech. Nigdy się nie zatrzymuje. A przecież tajemnicą szczęścia jest umieć czasem przystanąć.
Mawiał, że strach oznacza tylko, iż masz do czego wracać.
Ile czasu musi minąć, żeby człowiek mógł znowu być szczęśliwy?