Pomóż wspomóż dopomóż wyjątku czuły odeprzeć tłumne armie reguły.

 W nieskończonym wszechświecie było zbyt wiele rzeczy, których ludzki rozum nie ogarniał.

 Chciałem się o czymś przekonać, pchała mnie chęć dowiedzenia się, przekonania się natychmiast, czy jestem jak inni wszą, czy też człowiekiem? Czy potrafię przekroczyć ów próg, czy nie? Czy jestem drżącym, nędznym stworem, czy też mam prawo...?

 W każdej rodzinie musi być ktoś, kto zapłaci daninę szaleństwa, żeby została zachowana równowaga między porządkiem a nieporządkiem, i żeby świat się nie zatrzymał.

 Czułam się, jakbym była cząstką nicości.

 Tu maska maskę dręczy! Zrzućcie maski! Zwykłymi stańcie się ludźmi!

 Prawdziwi optymiści nie są przekonani o tym, że wszystko pójdzie dobrze, za to są przekonani, że nie wszystko pójdzie źle.

 Wy istniejecie po to, by uniknąć kary. My po to, by zdobywać nagrody.

 Z egoistycznych powodów w pewnym sensie zapomniałeś, że tu jestem.

 Dla ciebie jestem ateistą, dla Boga - konstruktywną opozycją.

 Piękny wieczór, jak to pięknie mieć kilka godzin wolnych... To nietrudne, wystarczy je ukraść.