
Lubię siedzieć nisko (...) upadek nie jest wówczas tak niebezpieczny.
Lubię siedzieć nisko (...) upadek nie jest wówczas tak niebezpieczny.
Boję się mówić. Zapomniałam, jak się mówi. Nie wiem kim jestem, ale nie wiem też, kim oni są.
Albowiem nie można uważać gestu ani za własność jednej osoby, ani za jej dzieło (nikt przecież nie jest zdolny do stworzenia własnego, całkowicie oryginalnego, należącego tylko do niego gestu), ani nawet za jej narzędzie; w rzeczywistości jest odwrotnie: to gesty posługują się nami; jesteśmy ich narzędziami, ich marionetkami, ich wcieleniami.
Żyjemy tylko po to, aby umrzeć .
Nie możesz przeżyć życia czekając na najgorsze. Musisz je przeżyć, mając nadzieję na najlepsze.
Nigdy się nie zabiję, bo Cię kocham.
Tylko ten, kto nauczył się słuchać, może potem również rozkazywać.
Oczyszczonym można być tylko wtedy, gdy ma się brudne ręce, mój drogi!
Przyjaciel to człowiek, do którego dzwonię po wielu miesiącach milczenia, a nie pyta: dlaczego się nie odzywałaś, tylko mówi: cieszę się, że właśnie dziś słyszę Twój głos.
Nadal masz rodzinę.
Nie ma pośpiechu. Jeśli coś jest nam przeznaczone, wydarzy się - we właściwym czasie, z odpowiednią osobą i z dobrych powodów.