Idź do domu, Harry, i poderżnij sobie gardło. Dość długo ...

 Mam taką teorię, że z wiekiem tracimy zdolność do bycia szczęśliwym.

 Człowiek niezdolny wybierać to już nie człowiek.

 Ludzie są gotowi wierzyć
we wszystko, tylko nie w prawdę.

 Jak złożymy wszystko, co wiemy, to widzimy tylko, że coś tu nie gra. Ale jak pięknie i ciekawie nie gra.

 Każde z nas ma w sobie trochę dziecka, czy tego chcemy, czy nie.

 W dziesięć lat można poruszyć nawet góry.

 Nie wiadomo dlaczego wszystko na świecie zaczyna się w poniedziałek.

 Jakby kiedyś jego anioł stróż zdecydował raz na zawsze: będziesz miał lepiej od innych.

 Ludzie się nie zmieniają. Jeśli już, to z wiekiem ich nawyki utrwalają się, a nie słabną.

 Świat jest niecny.