Wszyscy kochamy spiski.

 Oddychają sobą, odnajdując się w swoich oczach, w swoich sercach.

 Też bym chciał, żeby ktoś kiedyś tak niecierpliwie na mnie czekał, że z tej wielkiej tęsknoty, aż nie mógłby usnąć.

 Przykuwa mnie tu niewidzialny łańcuch: nadzieja, że mnie pani pokocha.

 W liczbie jest moc.

 Prawdziwe oblicze ludzi poznajemy w trudnych chwilach.

 Nie jestem przyzwyczajony do tego, że mnie kochasz.

 Człowiek ujawnia swoją osobowość w sposobie traktowania innych.

 Jak długo powinniśmy próbować? Do skutku.

 Zrozumiałem, że życie to potępienie.
Wieczne rozpoczynanie wszystkiego od nowa.

 Znacznie łatwiej jest mówić prosto z mostu (...).