Nieważne, jak daleko by człowiek uciekł, zawsze sam siebie dogoni.

 Gdzie jest miłość, panuje nieporządek. Doskonały porządek uczyniłby ze świata cmentarz.

 Na ośle pytania – mądre usta milczą.

 Czymże jest przeszłość, jeśli nie tym, co sami postanawiamy pamiętać.

 Serce nie jest myślącym organem.

 Niewiele go obchodziły powierzchowne analizy, prawie zawsze fałszowane przez roztargnienie i filologiczne sztuczki. Jedynie ważny był ciężar w żołądku, czysto fizyczne podejrzenie, że coś szło źle, że prawie nic nie szło dobrze.

 Co komu pisane, temu w wodę kamień.

 Nie chodzi o to, by zapomnieć (...), ale by umieć wspominać.

 Nie ma większej radości, niż świadomość, że się czegoś dokonało.

 W życiu nigdy nie wiadomo, co może się za chwilę stać.

 A zwątpienie jest wyzwaniem rzucanym przez Boga, bo czujesz wtedy Jego brak i cierpisz.