Nieważne, jak daleko by człowiek uciekł, zawsze sam siebie dogoni.

 Nie możemy karmić swoich
serc nienawiścią.

 Samotność jest przeznaczeniem wszystkich wybitnych duchów: od czasu do czasu boleją nad nią, zawsze jednak ją wybiorą, jako mniejsze zło.

 Nic nie jest tragiczne w samotności: wszystko, co robimy, gdy jesteśmy sami, w głębi ducha nas bawi.

 Niech ta prawda doda ci odwagi - żadne cierpienie nie trwa wiecznie.

 Może prawdziwe uczucie to nie nagły płomień, trzęsienie ziemi. Może wystarczy dotknięcie dłoni, silny uścisk ramion, łagodny głos. I może nie od razu zmienia świat, a jedynie dwa życia na lepsze, trochę spokojniejsze i nie tak strasznie samotne.

 Więcej ludzi marnuje czas i energię, roztrząsając problemy niż rzeczywiście próbując je rozwiązać.

 Kiedy ginie inkwizytor, czarne płaszcze ruszają do tańca.

 Na samotność bowiem skazują człowieka nie wrogowie, lecz przyjaciele.

 Chcę wchłonąć ją i chodzić z nią w sobie przez resztę moich dni.

 Można nie kochać Cię - i żyć, ale nie można owocować.