Lęk (...) jest pierwszym warunkiem odwagi.

 A może był to strach przed świadomością?

 Nie można oceniać człowieka póki ktoś go nie zdepcze.

 ...jak cię widzą, tak cię piszą. Nikomu nie chce się wnikać w prawdziwą głębię naszej istoty.

 Tak jak diamentu nie da się oszlifować bez tarcia, tak człowiek nie może stawać się doskonalszym bez ciężkich doświadczeń

 Bóg jest okrutny. Czasem pozwala nam żyć.

 Czyż mógłby zaistnieć większy cud aniżeli ten, co zdarza nam się w chwili, kiedy patrzymy sobie nawzajem w oczy?

 Najdalej zajdzie ten człowiek, który nie wie, gdzie idzie.

 Ale chwilę albo się łapie, albo pozwala jej się minąć.

 Szlachetne, wierne dusze często cierpią z powodu kalectwa lojalności wobec największych nikczemnikow.

 Może lepiej jest nigdy czegoś nie poznać, niż coś utracić.