Popełniłam fatalny błąd, myśląc, że może mnie ocalić.

 Najbardziej przeraża mnie to, że ciebie nie ma, a ja nadal muszę oddychać.

 Nie jestem już młodzieńczo naiwna, by uważać, że mamy prawo oczekiwać wyłącznie superszczęścia i spełnienia. Wydaje mi się, że życie jest po prostu poligonem, wspaniałą szkołą. Jestem nawet na takim etapie, że chyba nie chciałabym doświadczać wyłącznie momentów przepełnionych szczęśliwością. Mogłabym wtedy przestać rozumieć, czym ona jest.

 Zacząłem pisać jakieś opowiadanie, ale było tak smętne, że nawet moje pióro się porzygało.

 Pierwszą zaletą wojownika jest odwaga.

 Zło podąża za niektórymi ludźmi. Przyczepia się do nich i nigdy ich nie opuszcza.

 Znajdź boga w samym sobie, większego nie znajdziesz nigdzie.

 Pracochłonne docieranie dokądś, to tylko kwestia techniczna.

 Droga do szczęścia jest ciemna i ciernista, ale rozświetla ją nadzieja.

 A może po prostu naćpali się życia?

 W prawdziwym życiu, w odróżnieniu od fikcji, nic nie jest tym, czym się wydaje...