Błędy ortograficzne to takie literackie odciski palców człowieka.

 Wszyscy wchodzimy na scenę w połowie sztuki, staramy się jak możemy, ale zginiemy dobrze przed końcem.

 Dopóki ktoś nas kocha, nieważne, kim jesteśmy i jak wyglądamy.

 Przez całe życie ciężko jesteśmy doświadczani.
Boć człowiek rodzi się po to, aby mieć zmartwienia.

 Szczęście. Proste jak szklanka, jak czekolada albo kręte jak ścieżki serca. Gorzkie. Słodkie. Żywe.

 Głupiec głową naprzód wszędzie wpada.

 Z uniesień pozostało mi uniesienie brwi, ze wzruszeń - wzruszenie ramion.

 Czego innego można chcieć od życia prócz tego, by jeszcze trwało?

 ... a może to tylko mnie się tak zdawało, że coś sobie wyjaśniliśmy między słowami ?

 Jest coś gorszego, niż nie móc dzielić się radością z ukochaną osobą: nie móc jej pocieszyć, kiedy jest smutna.

 Spróbuj zapalić maleńką świeczkę zamiast przeklinać ciemność.