Biurko to bardzo niebezpieczne miejsce do patrzenia na świat.

 Nie zmusisz szczęścia, żeby ci sprzyjało.

 Na co może plon mieć nadzieję, jeśli nie na troskę kosiarza.

 Najtrudniej jest widzieć słońce,
wierzyć w słońce
i nie czuć jego ciepła.

 Przyjemniej jest mieć ukochane, piękne myśli i przechowywać je w swym sercu jak skarby. Nie chcę, by inni je wyśmiewali lub dziwili się im.

 
Każda dziewczyna ma prawo być kochana.

 Kiedy przestajemy wierzyć własnym myślom, życie nabiera lekkości.

 Bóg byłby przerażony niektórymi aktami, dokonywanymi w Jego imieniu.

 Bo tutaj książki, o których nikt już nie pamięta, książki które zgubiły się w czasie, żyją nieustającą nadzieją, iż pewnego dnia trafią do rąk nowego czytelnika, że zawładnie nimi nowy duch.

 Prawo to czysta fikcja. Nie używa się go.

 Serce ma swoje racje, których rozum nie uznaje.