
To rzadkość czyni cuda, powtarzalność je zaciera
To rzadkość czyni cuda, powtarzalność je zaciera
Jest taka pustka,
której wypełnić
tak łatwo się nie da...
Aureliano (...) nie przestał pragnąć jej ani przez chwilę. Znajdował ją
w ciemnych sypialniach zdobytych miast(...), w zapachu zaschniętej krwi na bandażach rannych, w nagłym lęku wobec niebezpieczeństwa śmierci, wszędzie i o każdej godzinie.(...)Im głębiej jednak pogrążał jej obraz w gnoju wojny, tym bardziej wojna upodabniała się do Amaranty.
Niedyskrecja jest gwoździem do trumny każdego romansu.
Kiedy wszystko inne zawiedzie,
dajcie za wygraną i idźcie do biblioteki.
Prawda jest straszna, ale niewiedza jeszcze gorsza.
Miałem u nich swoją markę. Onanista, tchórz i intelektualista.
Sprawa była tak przezroczysta, że wszyscy sobie o nią łeb rozwalali.
Nigdy nie jest za późno [...] Zawsze trzeba mieć nadzieję.
Czy "wszyscy" to również ja?
Dopiero gdy utraci się jeden z posiadanych darów, zaczyna się doceniać i dostrzegać pozostałe.