To rzadkość czyni cuda, powtarzalność je zaciera

 Jest taka pustka,
której wypełnić
tak łatwo się nie da...

 Aureliano (...) nie przestał pragnąć jej ani przez chwilę. Znajdował ją
w ciemnych sypialniach zdobytych miast(...), w zapachu zaschniętej krwi na bandażach rannych, w nagłym lęku wobec niebezpieczeństwa śmierci, wszędzie i o każdej godzinie.(...)Im głębiej jednak pogrążał jej obraz w gnoju wojny, tym bardziej wojna upodabniała się do Amaranty.

 Niedyskrecja jest gwoździem do trumny każdego romansu.

 Kiedy wszystko inne zawiedzie,

dajcie za wygraną i idźcie do biblioteki.

 Prawda jest straszna, ale niewiedza jeszcze gorsza.

 Miałem u nich swoją markę. Onanista, tchórz i intelektualista.

 Sprawa była tak przezroczysta, że wszyscy sobie o nią łeb rozwalali.

 Nigdy nie jest za późno [...] Zawsze trzeba mieć nadzieję.

 Czy "wszyscy" to również ja?

 Dopiero gdy utraci się jeden z posiadanych darów, zaczyna się doceniać i dostrzegać pozostałe.