Utrata wspomnień to jak utrata części duszy.

 Przecież nigdy nie spotykają nas tylko te nieszczęścia, których się spodziewamy.

 Czuć się kimś specjalnym to najciaśniejsza klatka, jaką można sobie zbudować.

 Pytania są prawdziwsze od odpowiedzi: tak się zaczyna mądrość.

 Wszyscy ludzie są przyjaźni, jeśli nie prosisz ich o pomoc.

 Każde z nas ma w sobie trochę dziecka, czy tego chcemy, czy nie.

 Nawet za sto lat nie będziesz na niego zasługiwała.

 Ile można poświęcić dla osoby, którą się kocha, i w dalszym ciągu ją kochać?

 Nie wiem, jak to wyjaśnić. Może nie rozmawialiśmy , bo... żyjemy w wieku rozumu i cuda nie są akceptowane.

 Kochać to znaczy być wrażliwym. Pokochaj cokolwiek, a twoje serce z pewnością odczuje ból, a może nawet zostanie złamane. Jeśli chcesz mieć pewność utrzymania serce w stanie nienaruszonym, nie wolno ci go ofiarować nikomu.
Otul je ostrożnie swoimi hobby i odrobiną luksusu, unikaj wszelkich komplikacji, zamknij je bezpiecznie w szkatule lub trumnie własnego egoizmu. Ale w tej szkatule - bezpieczne, w ciemności, w bezruchu, bez powietrza - ono się zmieni.
Nie będzie złamane, nie, ono stanie się nie do złamania, nieprzystępne, zatwardziałe.

 Powinniśmy wybaczyć naszym wrogom, ale nie wcześniej, nim zawisną na szubienicy.