
Tam, gdzie idę nie ma smutku. Jest tylko radość. Wyciągam ...
Tam, gdzie idę nie ma smutku. Jest tylko radość. Wyciągam dłoń i dotykam światła.
Nie zna się zasad gry, a jednak się gra
Książka to chłodny, lecz pewny przyjaciel.
To dziwne, jak świat może przesunąć się na osi i wszystko, w co się wierzyło zmienić całkowicie w mgnieniu oka.
(...) nadmiar myślenia (...) może przywieść męża do rozterki, a rozterka do ruiny.
Pustynię upiększa to,
że gdzieś w sobie kryje studnię.
Źródłem siły nie są możliwości fizyczne. Jest nią niezłomna wola.
Ideał nigdy nie trwa dłużej niż chwilę.
Wiesz, co się dawniej opłacało? Umieć kochać!
W sztuce rozwiązaniem pozostaje geniusz.
Po co komu emocje, jak nie można się nimi podzielić?