To dobre marzenie. Proste. Proste marzenia są najlepsze.

 Czymże jest śmierć? To jeden krok głębiej w spokój, a może i w ciszę.

 Drżała tam nuta śmiechu, ale śmiechu straszliwszego niż smutek, obojętnego jak uśmiech sfinksa, zimnego jak zamróz na drzewach, śmiechu, który miał w sobie grozę nieomylności.

 Fizyczność nie jest prawdziwą miarą prawdy.

 Nie wszystko złoto, co się świeci.

 Póki nie ma publiczności, nic nie jest prawdziwe.

 Kochałem ją. Boże, strasznie ją kochałem. Nie mogłem uwierzyć, że dotarłem tak daleko, nie mówiąc jej o tym. Byłem idiotą, ale byłem piekielnie szczęśliwym idiotą.

 Nie znam roli, którą gram, wiem tylko, że jest moja, niewymienna.

 Albowiem tak do mnie mówi sprawiedliwość: „Ludzie nie są równi".

 (...) o zmierzchu można bezkarnie popełnić największe szaleństwo.

 To pewne, jak to, że woda jest mokra, dni długie, a przyjaciel zawsze w końcu cię zawiedzie.