
Czas to kula w próżni wieczności, strąca w nią bezpowrotnie ...
Czas to kula w próżni wieczności, strąca w nią bezpowrotnie wszystko, co porwie po drodze.
Żal bywa potwornie samolubny.
Próżno myśl geniuszu świat cały pozłaca, na każdym szczeblu życia rzeczywistość czeka.
Nigdy się nie zabiję, bo Cię kocham.
My nie mieliśmy nic, więc cieszyliśmy się ze wszystkiego.
Można albo coś umieć, albo się nie przejmować.
Najprawdziwszym złem na świecie są czyny człowieka.
W rzeczywistości sztuka odzwierciedla widza, nie życie.
Jeśli nie odczuwamy bólu, nie mamy też potrzeby, aby zmienić coś w naszym życiu.
Umrę tak jak chcę. To moja choroba, moje śmierć i mój wybór.
Jestem zimne i smaczne — powiedziało piwo. — Wypij mnie.