Zahartowane ostrze jest najsilniejsze.

 Nigdy nie wie się, co poradzić z tym krzykiem, co odzywa się w nas samych.

 Lepsza czysta fantazja niż gęsta mgła.

 Czemu oczekiwała ode mnie prawdy, skoro kłamstwa były łatwiejsze do przyjęcia?

 Nigdy nie jest się biednym, jeśli ma się coś do kochania.

 Ci, których kochamy najbardziej, sprawiają nam najwięcej kłopotów.

 Ile osób może jednak powiedzieć, że są bezgranicznie szczęśliwe, że mają choćby jedną ludzką istotę, której mogą całkowicie zaufać?

 Coś we mnie pamięta i nie zapomni.

 Woda nadal przybiera. Błogosławieństwo pustyni, przekleństwo oceanu.

 Widzisz to kłamstwo, ten fałsz co wypływa spod ich słodkich słów?
Zapamiętaj. Od takich z daleka.

 Być może jestem głupi, ale zostało mi jeszcze kilka komórek mózgowych, które starają się, jak mogą.