Zwyczajny człowiek. Okrutny, głupi, mściwy. Jak wszyscy.

 Biedny boi się krewnych, a bogaty złodziei.

 Potrzeba odwagi, by przyznać, że się myliliśmy.

 Mozolnie sunę przez życie, z dnia na dzień akceptując to, co mnie spotyka po drodze.

 Prosty plan zawsze ma większe szanse powodzenia, jako że mniej w nim niuansów, o które wszystko może się rozbić.

 Szczęśliwi ludzie nie mają powodu, by myśleć. Żyją i nie zastanawiają się nad życiem.

 
Jeżeli po moim wyjściu zaalarmuje pani zamek, nigdy nie dokończy pani tego sweterka.

 Najlepszych i najpiękniejszych rzeczy na świecie nie można ani zobaczyć, ani dotknąć. Trzeba je poczuć sercem.

 Czy to nie dziwne, że dławi mnie żal, ponieważ inna ludzka istota nie zwróciła w moją stronę swych oczu?

 Czasem dorośli są jak dzieci. A dzieci za szybko dorastają.

 Moim zdaniem wolność nie polega na mieszkaniu w domu ludzi, których zabiłem.