(...) tacy są dorośli. Żyją, żyją i zapominają, jak żyć.
(...) tacy są dorośli. Żyją, żyją i zapominają, jak żyć.
Pan wybaczy, ale śmierć to dla mnie bardzo osobista sprawa.
–A czym byliby ludzie bez miłości?
–GINĄCYM GATUNKIEM, odparł Śmierć.
Dzisiaj jestem szczęśliwa. A o jutro będę się martwiła jutro.
Jesteśmy niczym łzy w deszczu, które giną w rwącym strumieniu rzeczy doczesnych.
Stracili motywację. A jeszcze nigdy nie wygrano wojny samą tylko bronią.
Kochać to znaczy być wrażliwym.
Błędy. Ludzie je popełniają. I zazwyczaj muszą za nie zapłacić.
Widocznie lubiła miłość i każda jej postać budziła w niej odzew przychylny.
Tylko zmysły mogą uleczyć duszę, tak samo jak tylko dusza może uleczyć zmysły.
Za każdą dobrą chwilę trzeba zapłacić.