(...) tacy są dorośli. Żyją, żyją i zapominają, jak żyć.

 To dziwne: zaglądać do jej umysłu, nie mogąc jej przy tym zobaczyć.

 Recesja występuje wtedy, kiedy sąsiad traci pracę.
Kryzys – kiedy sami ją tracimy.

 Umieranie nie boli, gorzej boli życie.

 Nic nie wiem o tej krzyczącej beznadziei, wobec której jestem bezsilna.

 Małżeństwo — zdarzenie, po którym mężczyzna przestaje kupować kwiaty, a zaczyna kupować warzywa.

 Żyję w świetle, ale noszę z sobą mrok.

 Z samym sobą nie mam nic wspólnego.

 Oczami umysłu można zobaczyć więcej niż oczami ciała. Trzeba się oprzeć i zamknąć oczy...

 Zaskoczenie i zdziwienie
są początkiem zrozumienia.

 Otworzysz książki, one otworzą Ciebie.