Ze wszystkich okropnych rzeczy w życiu najokropniejsze jest pożegnanie.

 To takie stare powiedzenie:powiedz mi, czym się chlubisz, a powiem ci, czego ci brakuje.Powszechna prawda. Dyletant zawsze chce uchodzić za eksperta, sadysta za samarytanina.

 Na tej ziemi nie ma nic pewnego; wystarczy, aby los lekko człowieka potrącił, przypadkiem bądź celowo, a wszystko, co mamy i czujemy, nagle zostaje nam odebrane.

 Kiedy spada śnieg i wieje biały wiatr, samotny wilk umiera, ale stado przeżyje.

 Czasem zastanawiasz się czy jesteś dla kogoś wart tyle, by mieć pewność, że jak odłożysz słuchawkę on/ona zadzwoni. Pewność, że kiedy w nerwach odwrócisz się i pójdziesz w drugą stronę, on/ona pobiegnie za tobą. Będzie walczył/a, bo przecież wart jesteś tego całego pieprzonego zachodu...

 Nikt z nas nie jest całkowicie dobry. Ani całkowicie zły.

 Niektórzy mają dwie kochające mamy, a inni chcieliby mieć przynajmniej jedną.

 Śnieg ukryje krew i kości, zasypie grzechy i cnoty miłosierną powłoką krystalicznej białej niewinności.

 Zakończenie wypowiedzi słowami
"i kropka" nie czyni jej niepodważalną.

 To wszystko zaczyna się właśnie w nocy.
Jestem jedynym człowiekiem, który ma
własne kino, ale z tego kina nie może wyjść.
I to są właśnie moje noce.

 Chodzę spać sama i sama się budzę. Dużo spaceruję. Pracuję, dopóki nie zacznę padać ze zmęczenia. Obserwuję, jak wiatr bawi się śmieciami, które przez cała zimę leżały ukryte pod śniegiem. Wszystko wydaje się bardzo proste, dopóki nie zaczynasz się nad tym zastanawiać. Dlaczego nieobecność tak bardzo potęguje miłość?