Tylko nudni ludzie się nudzą.

 Przez rok cierpiałem na jakąś chorobę mózgową, a zdawało mi się, że jestem zakochany.

 Bo ja gdy czytam, to właściwie nie czytam, biorę piękne zdanie do buzi i ssę je jak cukierek, jakbym sączył kieliszeczek likieru, tak długo, aż w końcu ta myśl rozpływa się we mnie jak alkohol, tak długo we mnie wsiąka, aż w końcu nie tylko jest w moim mózgu i sercu, lecz pulsuje w mych żyłach aż po krańce naczyniek włoskowatych.

 Tylko ludzie słabi na umyśle, nie chcą się poddać wpływom literatury.

 Nie zmusisz szczęścia, żeby ci sprzyjało.

 Tylko ludzie, którzy cierpią, są coś warci.

 Kariera to piękna rzecz, ale nie możesz się do niej przytulić w zimną noc.

 Patrzę w jego oczy nieznające smutku i drzwi w moim sercu otwierają się z hukiem.

 Zrezygnować ze szczytu - to czasem pozostać po stronie żywych.

 Jednak w życiu zwykle tak się zdarza, że kto spodziewa się nieoczekiwanego, ten dobrze na tym wychodzi.

 
Jeśli przychodzisz więcej niż raz, w jedno miejsce, z tą samą osobą to myślę, że nie możesz już nigdy powiedzieć, że to tylko twoje miejsce