Kto z siebie bestię uczynił, uwalnia się od bólu bycia ...

 Ludzki wzrok sięga tylko do poziomu oczu.

 Myślała o tym, że spotkała – zupełnie przypadkowo – niezwykłego człowieka. Że chciałaby, aby był na zawsze. Na wieczność. Czuła się przy nim tak wyróżniona i tak jedyna jak przy nikim na świecie.

 (...) mężczyzną należy mówić tylko tyle, ile muszą wiedzieć.

 Normalność to tylko kwestia umowna.

 Zamglony mgiełką smutku jej wzrok nie sięgnie daleko.

 Każda istota okazuje się wyjątkowa. Jeśli jest inaczej, to dlatego, że my tego nie dostrzegamy.

 Miłość to nagła potrzeba wtulenia się w kogoś i bycia obok niego. To pragnienie, by trzymając tego kogoś w ramionach, zostawić cały świat na zewnątrz. To tęsknota za bezpiecznym schronieniem dla duszy

 Mówi się, że człowiek docenia ogród dopiero w pewnym wieku i myślę, że jest w tym trochę prawdy. Ma to chyba związek z wielkim cyklem życia. Niepowstrzymany optymizm młodych roślin po ponurej zimie ma w sobie coś z cudu, można z radością przyglądać się dokonującej się co roku przemianie i temu, jak natura ukazuje różne części ogrodu z ich najlepszej strony

 To, co najcenniejsze, każdy ma w sobie. W sercu.

 Nie wiem, co się dzieje na świecie, bo okna mam pozasłaniane.