- Czy to prawda, że podniosłeś głos na profesor Umbridge?
- Tak.
- I że zarzuciłeś jej kłamstwo?
- Tak.
- I powiedziałeś jej, że Ten, Którego Imienia Nie Wolno Wymawiać powrócił?
- Tak.
[...]
- Weź sobie ciasteczko, Potter.
Raz jeszcze sprawdza się przysłowie, że nie należy sądzić człowieka- lub niziołka- po pozorach.
I tak już do końca moich dni - rano kawa, uśmiech, całus- TY!
Śnimy, bo nie możemy wytrzymać prawdy.
Siedzieć cicho jak mysz pod miotłą.
Tak trudno jest odejść - dopóki się nie odejdzie. A wówczas to najłatwiejsza rzecz pod słońcem.
(...)Marzenia jednak są oderwane, unoszą się i tak dryfują do czasu, aż nie zapuszczą korzeni.
W domu zostawiliśmy mojego
chomika, zamkniętego.
Zostawiliśmy mu jedzenia na dwa dni.
A wyjechaliśmy na zawsze...
Dzieje człowieka to dzieje cierpienia!
To, co niemal utraciliśmy, cenimy bardziej od tego, co zostało nam dane na zawsze.
Tanecznym krokiem zbliżało się do mnie coś zielonego.
