- Czy to prawda, że podniosłeś głos na profesor Umbridge?
- Tak.
- I że zarzuciłeś jej kłamstwo?
- Tak.
- I powiedziałeś jej, że Ten, Którego Imienia Nie Wolno Wymawiać powrócił?
- Tak.
[...]
- Weź sobie ciasteczko, Potter.
Każdy ma jakiś resentyment.
Pozwól mi marzyć. To silne marzenia. Może nas ocalą.
I ślepemu zdarzy się, że coś znajdzie, kiedy długo szuka.
Literatura nie jest celem w samym sobie. Książka powinna prowokować dyskusję, inaczej będzie bezużyteczna.
Walczysz, żeby zabić, nawet kosztem poświęcenia wszystkiego!
Jej ciche „dzień dobry” zabrzmiało jak „przepraszam, że żyję”.
Największym skarbem człowieka są myśli jego serca.
- Jest w nim zakochana.
- Nie, nie jest.
- Ależ tak, jest. Tylko jeszcze o tym nie wie.
Gdy się puszcza latawce - myśli wędrują wraz z nimi.
- Nie ma lepszego sposobu na wymuszenie wyznania małej winy jako oskarżenie o winę wielką. Nie ma lepszego sposobu na złamanie człowieka kochającego swą rodzinę niż zagrożenie tej rodzinie.
