
Gdybym mogła uwolnić się od ciebie ale nie musiała cię ...
Gdybym mogła uwolnić się od ciebie ale nie musiała cię stracić.
Taka już ludzka natura, że pragniemy najbardziej tego, czego mieć nie możemy. Kochamy to, co mają inni, a nudzi nas to, co sami posiadamy. I tak jak rzadko udaje się nam sięgnąć po gwiazdkę z nieba, tak też z rzadka trwamy w miłości do tego, co zdobywamy bez większego trudu.
Czemu ci straszno? Przecież nawet umierać lepiej, niż gnić za życia.
To bardziej przerażające, niż gdyby ktoś obcy skradał się po korytarzach. Od obcego można uciec. Nie można uciec od samego siebie.
To czego szukasz znajduje się tu, w twoim sercu.
Oddychają sobą, odnajdując się w swoich oczach, w swoich sercach.
Dopiero przegrywając, człowiek dowiaduje się, z jakiego kruszcu został ukształtowany.
Wszystko, co widzę, do mnie należy, cała Ziemia, jeśli chcesz wiedzieć. I to mnie raduje.
Ale czasem po prostu chcemy udowodnić, że nie boimy się ciemności. Nawet jeżeli jest inaczej.
Powrót to przyznanie się do porażki, a także pewność, że nadejdą klęski jeszcze gorsze.
Każdy z nas myśli. Liczy się jednak wyjątkowość pomysłów.